Diagnoza i opinia psychologiczno-pedagogiczna

Termin i tryb wydawania opinii o specyficznych trudnościach w uczeniu się – prawne uregulowania

Zgodnie z Rozporządzeniem MEN z dnia 10 czerwca 2015r. w sprawie szczegółowych warunków i sposobu oceniania, klasyfikowania i promowania uczniów i słuchaczy w szkołach publicznych /Dz.U.2015.843/, opinia poradni psychologiczno-pedagogicznej, w tym poradni specjalistycznej, o specyficznych trudnościach w uczeniu się może być wydana uczniowi nie wcześniej niż po ukończeniu przez niego trzeciej klasy szkoły podstawowej i nie później niż do ukończenia szkoły podstawowej /§4. 1./. 

Opinia ta będzie ważna przez cały okres kształcenia ucznia w szkole podstawowej, gimnazjum i szkole ponadgimnazjalnej. Ponadto, ta sama opinia, oprócz wskazania do objęcia ucznia pomocą psychologiczno-pedagogiczną, będzie również podstawą do dostosowania warunków przeprowadzania sprawdzianu w szkole podstawowej, egzaminu gimnazjalnego, egzaminu maturalnego i egzaminu potwierdzającego kwalifikacje zawodowe do indywidualnych potrzeb edukacyjnych i możliwości psychofizycznych ucznia.

Przepisy § 4. 2. dopuszczają też możliwość wydawania przez poradnię psychologiczno-pedagogiczną opinii o specyficznych trudnościach w uczeniu się uczniowi gimnazjum i szkoły ponadgimnazjalnej. Opinia taka będzie mogła być wydana:

• na wniosek nauczyciela lub specjalisty, wykonującego w szkole zadania z zakresu pomocy psychologiczno-pedagogicznej, prowadzącego zajęcia z uczniem w szkole, i po uzyskaniu zgody rodziców (prawnych opiekunów) albo pełnoletniego ucznia lub
• na wniosek rodziców (prawnych opiekunów) albo pełnoletniego ucznia.
  
  

Wniosek ten wraz z uzasadnieniem powinien być złożony do dyrektora szkoły. Następnie, dyrektor szkoły, po zasięgnięciu opinii rady pedagogicznej, przekaże ten wniosek wraz z uzasadnieniem oraz opinią rady pedagogicznej do poradni psychologiczno-pedagogicznej w terenie i poinformuje o tym rodziców (prawnych opiekunów) albo pełnoletniego ucznia.

Nieharmonijny rozwój psychomotoryczny, może stwarzać ryzyko wystąpienia specyficznych trudności w uczeniu się, kłopoty pojawiają się bardzo wcześnie w rozwoju dziecka i powinny byś dostrzeżone przez nauczyciela już w przedszkolu. W przypadku, gdy nauczyciel dostrzeże je, dziecko powinno zostać objęte pomocą psychologiczno-pedagogiczną. Informacja o deficytach funkcji psychomotorycznych powinna znaleźć się w ocenie gotowości dziecka do pojęcia nauki w szkole (tzw. diagnozie przedszkolnej). Zauważenie symptomów ryzyka dysleksji , a następnie otoczenie ucznia pomocą w formie zajęć korekcyjno-kompensacyjnych, jest zadaniem nauczycieli i specjalistów prowadzących zajęcia z uczniem już na I etapie edukacyjnym (klasy I–III). Zgodnie bowiem z §19 ust. 1 oraz 2 pkt 1 i 2 rozporządzenia MEN z dnia 30 kwietnia 2013r. w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach /Dz.U. z 7 maja 2013 r., poz. 532/, nauczyciele i specjaliści w przedszkolach i w klasach I-III szkoły podstawowej obowiązani są prowadzić obserwacje i pomiary pedagogiczne mające na celu rozpoznanie u uczniów ryzyka wystąpienia specyficznych trudności w uczeniu się. Jeżeli trudności z nauką czytania i pisania będą uporczywe, długotrwałe i nie ustąpią całkowicie pomimo dodatkowej pracy ucznia nad pokonaniem trudności, a uzyskiwane wyniki będą niewspółmierne do możliwości i wysiłku ucznia, stanowić to będzie wskazanie do pogłębionej diagnozy w poradni psychologiczno-pedagogicznej, przeprowadzonej na II etapie edukacyjnym.